وقایع 22 بهمن سال 1357

در روز 22 بهمن سال 1357 به ترتیب زندان اوین، ساواک، سلطنت آباد، مجلسین سنا و شورای ملی، شهربانی، ژاندارمری و ساختمان زندان کمیته مشترک به تصرف مردم در آمد. در تسخیر شهربانی سپهبد رحیمی فرماندار نظامی تهران به دست انقلابیون مسلح افتاد. همچنین در روز 22 بهمن، پادگان باغشاه و دانشکده افسری، دبیرستان نظام، زندان جمشیدیه، پادگان عشرت آباد و پادگان عباس‌آباد یکی پس از دیگری تسلیم شدند و آخرین مرکزی که به تصرف درآمد رادیو و تلویزیون بود.

تصمیم شورای عالی ارتش
ساعت ۱۰ بامداد روز ۲۲ بهمن شورای فرماندهان نیروهای مسلح در ستاد مشترک تشکیل گردید. نظامیان حاضر در جلسه عبارت بودند از: عباس قره باغی، جعفر شفقت، حسین فردوست، هوشنگ حاتم، ناصر مقدم، عبدالعلی نجیمی، احمدعلی محققی، عبدالعلی بدره‌ای، امیرحسین ربیعی، کمال حبیب‌اللهی، عبدالمجید معصومی، جعفر صانعی، اسدالله محسن زاده، حسین جهانبانی، محمد کاظمی، خلیل بخشی آذر، علی محمد خواجه نوری، پرویز امینی افشار، امیر فرهنگ خلعتبری، محمد فرزام، جلال پژمان، منوچهر خسروداد، ناصر فیروزمند، موسی رحیمی لاریجانی، محمد رحیمی آبکناری و رضا وکیلی طباطبایی.

ریاست شورای عالی ارتش بر عهده عباس قره باغی بود. پس از گزارش فرماندهان نیروها از وضعیت موجود بحث پیرامون همبستگی ارتش با مردم آغاز شد؛ اکثراً موافقت خود را اعلام نمودند و سرانجام اعلامیه‌ای مبنی بر بی طرفی ارتش تهیه و بامضا رسید. پس از تصمیم شورای عالی، ساعت یک بعد از ظهر خبر تصمیم شورای عالی ارتش در اختیار رادیو و تلویزیون گذاشته شد. رادیو ایران برنامه عادی خود را قطع و اعلامیه را قرائت کرد. لحظه‌ای بعد نیروهای انقلاب محوطه رادیو تلویزیون را تصرف نمودند و خبر سقوط رژیم سلطنتی پهلوی از رادیو تلویزیون ملی اعلام شد.

عوامل موثر در پیروزی انقلاب در 22 بهمن
پیروزی شکوهمند 22 بهمن 57، حاصل عوامل بسیاری است که مهم ترین آن ها عبارتند از:
1- ایمان به خداوند متعال
2- رهبری روحانی متقی و فقیه آگاه; امام خمینی رحمه الله
3- اتحاد و همبستگی همه، اقشار ملت.
4- استقامت و پایداری در راه خدا، تحمل مشکلات و ... بر هیچ کس پوشیده نیست که جمع شدن این عوامل در ملتی موجب نزول تاییدات غیبی الهی گردیده و پیروزی آن ها بر دشمنان حتمی می شود.

22 بهمن و حیرت جهانیان
در دوران معاصر، 22 بهمن، روز پيروزي انقلاب اسلامي در ايران، حادثه مهم و حيرت انگيزي براي جهانيان بود. اين حادثه بزرگ قرن، از يك سو معادلات سياسي استكبار را در ادامه سياست سلطه و تقسيم استعماري جهان بر هم زد و از سوي ديگر يكي از استوارترين رژيمهاي وابسته را ريشه كن ساخت و در كشور ايران با اهميتي كه از نظر استراتژيكي و اقتصادي براي قدرتهاي بزرگ جهان داشت، تحولي سياسي ـ مردمي و عظيم به وجود آورد و يك بار ديگر اسلام به عنوان قدرت تعيين كننده در جهان مطرح شد و چشم انداز وحدت جهان اسلام و ايستادگي در برابر استعمار كهنه و نو، ايجاد قطب سياسي جديد در جهان و فرو ريزي رژيمهاي وابسته و تحميلي را در سرزمينهاي پر نعمت اسلامي، در برابر ديدگان مشتاق بيش از يك ميليارد مسلمان گشود و موجي از وحشت و اضطراب رادر دلهاي جهانخوران پديد آورد.